فضیلت و اعمال ماه مبارك رجب

ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان شرافت زیادی دارند و در فضیلت آنها روایات بسیاری وارد شده است. از حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) روایت شده كه: ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمى‏رسد و جنگیدن با كافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است كسى كه یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ می‌گردد و غضب الهى از او دور می گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد.
از حضرت موسى بن جعفر(علیهماالسلام) روایت شده است كه: هر كس یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، آتش جهنم یك سال، از او دور شود و هر كس سه روز از آن را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می گردد.

و همچنین فرمود كه:رجب نام نهرى است در بهشت که از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر است. هر كس یك روز از رجب را روزه بگیرد البته از آن نهر بیاشامد.
از امام صادق(علیه السلام) روایت است كه حضرت رسول اکرم( صلى الله علیه و آله) فرمود كه: ماه رجب ماه استغفار امت من است پس در این ماه بسیار طلب آمرزش كنید كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را "أصب" مى‏گویند زیرا كه رحمت خدا در این ماه بر امت من بسیار ریخته مى‏شود پس بسیار بگوئید:

«أَسْتَغْفِرُ اللهَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ».

ابن بابویه از سالم روایت كرده است كه گفت: در اواخر ماه رجب كه چند روز از آن مانده بود، خدمت امام صادق(علیه السلام)رسیدم. وقتی نظر مبارك آن حضرت بر من افتاد فرمود كه آیا در این ماه روزه گرفته‏اى؟ گفتم نه والله اى فرزند رسول خدا. فرمود كه آنقدر ثواب از تو فوت شده است كه قدر آن را به غیر از خدا كسى نمى ‏داند به درستى كه این ماهى است كه خدا آن را بر ماه‌هاى دیگر فضیلت داده و حرمت آن را عظیم نموده و گرامی داشتن روزه دار را در این ماه بر خود واجب گردانیده است.

پس گفتم یابن رسول الله اگر در باقیمانده این ماه روزه بدارم آیا به بعضى از ثواب روزه‏داران آن نائل مى‏گردم؟ فرمود: اى سالم هر كس یك روز از آخر این ماه را روزه بدارد خدا او را ایمن گرداند از شدت سكرات مرگ و از هول بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر كس دو روز از آخر این ماه را روزه بگیرد از صراط به آسانى بگذرد و هر كس سه روز از آخر این ماه را روزه بگیرد ایمن گردد از ترس بزرگ روز قیامت و از شدت‌ها و هول‌هاى آن روز و برات بیزارى از آتش جهنم به او عطا كنند.

و بدان كه براى روزه ماه رجب فضیلت بسیار وارد شده است و روایت شده كه اگر شخصی قادر بر آن نباشد
هر روز صد مرتبه این تسبیحات را بخواند تا ثواب روزه آن را دریابد:

سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِیلِ سُبْحَانَ مَنْ لا یَنْبَغِى التَّسْبِیحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزََّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ .

اعمال مشترك ماه مبارک رجب

اینها اعمالی است كه انجام دادن آنها متعلق به همه ماه است و اختصاصى به روز معینی ندارد و آن چند مورد است :

1- در تمام ایام ماه رجب دعای ذیل را که روایت شده امام زین العابدین(علیه السلام) در حجر در غره خواندند، خوانده شود:

"یَا مَنْ یَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ لِكُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِیدُكَ الصَّادِقَةُ وَ أَیَادِیكَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِىَ حَوَائِجِى لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِیرٌ ."

2- دعایی را كه از امام صادق(علیه السلام) روایت شده، خوانده شود:


«خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِكَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَكَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِكَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ وَ خَیْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ وَ فَضْلُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ وَ نَیْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ وَ رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِیئِینَ وَ سَبِیلُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِینَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِى هُدَى الْمُهْتَدِینَ وَ ارْزُقْنِى اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِینَ وَلا تَجْعَلْنِى مِنَ الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ وَ اغْفِرْ لِى یَوْمَ الدِّینِ .»

3- از امام صادق (علیه السلام) روایت شده كه در ماه رجب این خوانده شود:

«اللَّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِینَ لَكَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِینَ مِنْكَ وَ یَقِینَ الْعَابِدِینَ لَكَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ وَ أَنَا عَبْدُكَ الْبَائِسُ الْفَقِیرُ أَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِیلُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاكَ عَلَى فَقْرِى وَ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِى وَ بِقُوَّتِكَ عَلَى ضَعْفِى یَا قَوِىُّ یَا عَزِیزُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ اكْفِنِى مَا أَهَمَّنِى مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.»

قابل توجه است که ادعیه دیگری نیز برای این ماه عزیز ذکر شده است که می‌توانید به مفاتیح الجنان مبحث اعمال ماه رجب رجوع نمایید .

بیشتر مردم عربستان نمی دانند که اسرائیل از سال 1967 میلادی برخی از جزایر و گذرگاه های دریایی عربستان را تا کنون در اشغال خود دارد. اين دو جزیره، جزیره صنافیر و تیران هستند مساحت جزیره تیران 80 کیلومتر مربع است.

به گزارش موعود جزیره بزرگ، جزیره تیران است و جزیره کوچک، صنافیر و اگر کشوری در آن تجهیزات نظامی مستقر کند، به راحتی می تواند حرکت کشتی های اسرائیلی را از طریق بندر ایلات و خلیج عقبه به طور کامل فلج کند. عربستان ادعا می کند که این دو جزیره، جزایری مرجانی و بدون اهمیت و غیر مسکونی هستند و به همین دلیل است که توجهی به آن ندارد و البته این  به هیچ وجه درست نیست. زیرا این دو جزیره به دلیل موقعیت استراتژیکی حساسی که دارند، جزایری حیاتی محسوب می شوند ؛ این دو جزیره در ورودی تنگه تیران قرار دارند و با توجه به این، بر ورودی خلیج عقبه وبندر ایلات اسرائیل اشراف و تسلط دارند واهمیت این دو جزیره همانند جزایر حریش است که یمن با پناه بردن به دادگاه های بین المللی، آن را از اریتره باز پس گرفت. عربستانی ها اگر راست می گویند و این جزایر مرجانی و غیر مسکونی و بی اهمیت هستند و منابع معدنی و نفت در آن وجود ندارد، چرا با یمن در مورد برخی جزایر مرجانی کوچک و مشابه مانند جزیره فرسان وارد نزاع های خونینی شدند هر چند این جزایر همانند جزایر تیران و صنافیر،  برگذرگاه ها و ورودی های دریایی مشرف نیستند؟

2- داستان اشغال این دو جزیره
اسرائیل این دو جزیره را به دلیل اهمیت استراتژیک آن ها، در سال 1967 میلادی به اشغال خود در آورد. در زمانی که ملک فیصل کنترل این دو جزیره را در زمان جنگ اسرائیل با مصر، به مصر واگذار کرد زیرا این دو جزیره از نظر استراتژیک و جغرافیایی اهمیت زیادی داشت و می توانست مانع حرکت کشتی های اسرائیلی به بندر ایلات شود. پس از سال 1967 که اسرائیل بخش های زیادی از کشورهای عربی و همچنین این دو جزیره را به اشغال خود در آورد، عربستان و مصر هر یک دیگری را مالک این دو جزیره معرفی می کردند تا باعث ایجاد حساسیت مردمشان در مورد این دو جزیره اشغالی نشوند. اما حقیقت این است که این دو جزیره، به عربستان تعلق دارند.

با مراجعه به سایت گوگل و جستجوی این دو جزیره متوجه می شویم که در مورد آن ها نوشته است به عربستان تعلق دارند. این تصویر جزیره صنافیر است که گوگل آن را متعلق به عربستان دانسته است. با نگاه به نقشه عربستان که در ادارات دولتی این کشور نصب شده اشت و همچنین کتاب های جغرافیای عربستان، متوجه می شویم که این دو جزیره جزء خاک عربستان است نه مصر. طبیعتا از نظر اطلاع رسانی، این امر لاپوشانی شده است. زیرا اسرائیل به این گذرگاه دریایی برای عبور کشتی هایش و رسیدن به بندر ایلات
بسیار نیاز دارد.

3- خروج اسرائیل از این جزایر
اسرائیل پس از پیمان کمپ دیوید، تنها نیروهای نظامی خود را از این جزایر خارج کرده اما آن هم پس از آن صورت گرفت که توافق حاصل شد که کشتی های اسرائیلی با آزادی تمام از آن جا عبور کنند و تنگه تیران نیز به عنوان یک گذرگاه بین المللی شناخته شد و اینگونه عربستان، حاکمیت خود را بر این گذزگاه بسیار مهم از دست داد و این منطقه به منزله دهانه بطری برای بندر ایلات اسرائیل از سمت دریای سرخ است که تنها راه ارتباطی با داخل آن است.

4- پس از خروج اسرائیل
اینگونه به نظر می رسد که اسرائیل خواسته است سلامت و امنیت این ورودی را تضمین کند به گونه ای که بعدها باعث ایجاد هیچگونه مشکلی برای آن نشود و به همین دلیل توافق شد که سازمان ملل متحد این جزیره را به وسیله نیروهای چندملیتی شامل نیروهای آمریکا و مصرآن را اداره کند و یک دفتر برا ی نظارت بر پایبندی تمامی طرف ها در الجزیره تاسیس شد. از آن زمان تا کنون، عربستان حاکمیت خود را بر این منطقه استراتژیک در دریای سرخ از دست داد و حاکمیت اصلی آن در حال حاضر در دست اسرائیل است اما به صورت صوری نیروهای نظامی خود را از آن خارج کرد و نیروهای آمریکایی جایگزین آن ها شدند و در حال حاضر تمام اهداف مورد نظر خود را به دست آورده است و به آسانی کشتی هایش به آنحا رفت و آمد می کنند و از آنجا اسلحه برای جنگ با عرب ها می فرستد و ارتش خود را تجهیز می کند، در نزدیکی مرزهای عربستان. بدون اینکه کسی جرات داشته باشد چیزی در این مورد بگوید.
خلاصه اینکه این دو جزیره عملا جزء مرزهای اسرائیل به شمار می آید بدون اینکه جلب توجه کند.

 

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

امارات متحده ی عربی که به مدد حضور بازرگانان و سرمایه داران بزرگ و کوچک ایرانی، بدل به تجارتگاه بزرگ منطقه شده و از ناحیه ارتباط با ایران، منافع بسیار و به ارز سرشاری دست یافته و می یابد، اینک و در شلوغی های شهر، ابوعطا می خواند، گنده گویی می کند و پا در کفش بزرگان،  بی آنکه پاسخی در خور بشنود، هر آنچه می خواهد می بافد و حتی پا را فراتر از گلیم گذاشته ، تهدید هم می کند!
 

این کشور کوچک که تاریخش قابل رقابت با شهر جدید پردیس (حوالی تهران) است و مساحتش (به اضافه ی همه آدمهایش روی هم) در شمار کوچکترین استانهای کشور، ید طولایی در اذیت و آزار، تحقیر و سرکیسه کردن ایرانیان بی پناه در این کشور دارد و وقیحانه ، در تلاش برای ایجاد شبکه های جاسوسی علیه ایران، ایجاد پایگاه برای تربیت نظامیان خرابکار و جاسوسان و.... علیه کشورمان است.

تبلیغات شدید این روزها علیه تمامیت ارضی ایران، سخنان زشت و تنفربرانگیز امارات در خصوص جزایر ایرانی، تشدید آزار ایرانیان و بازرگانان ایرانی، و ... تنها شماری از اقدامات این دسته از اعراب بیابان گرد تازه به دوران رسیده است که این روزها گستاخی را به اوج رسانده اند.

در نقشه ی بالا، کشور امارات متحده عربی با رنگ قرمز قابل تشخیص است
 

در کم سابقه ترین گستاخی وزير خارجه شيخ نشين کوچک امارات آمده است:

"نباید رییس جمهور ایران به جزایر سه گانه ی ایرانی ، پا می  گذاشت! ابوموسی ، جزء خاک کشور ماست" ، ایران اشغالگراست و درغگو و اقدامش وقیحانه!

اینجا هنوز، پایان این تنش مصنوعی نیست، امارات پس از بیان اظهاراتی چنین موهن علیه ایران و رییس جمهور، ابتدا سفیرش از تهران را به بهانه ی "مشورت" به کشورش فراخواند و سپس بازی تیم ملی فوتبالش با تیم ایران را لغو کرد!

 

اما وزارت فخمیه ی خارجه کشورمان چه کرد؟ پاسخی کوتاه و بیش از اندازه دیپلماتیک (!) به اقدامات موهن امارات داد که : معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه کشورمان در واکنش به اظهارات اخیر وزیر خارجه امارات متحده عربی بازدید احمدی نژاد رئیس جمهور اسلامی ایران از جزیره بوموسی را موضوعی داخلی دانست که در چارچوب سفر استانی رئیس جمهور صورت پذیرفت .حسین امیر عبداللهیان با اشاره بر اراده جدی جمهوری اسلامی ایران در توسعه و تحکیم روابط دو کشور بر اهمیت گفتگو های دو جانبه به منظور حل و فصل سوء تفاهمات احتمالی تاکید کرد.
 

به راستی ، چنین کولی بازی و غوغاگری آنهم در عیان و پیدا،  از سوی کشوری بی هویت ، بی تاریخ و متوهم ، قابل پذیرش است؟ وزارت خارجه بایستی مماشات را در ارتباط با امارات متحده و سایر اعراب یاوه گو، کنار بگذارد و شان و منزلت ملت ایران را پایمال چند بادیه نشین بی دست و پا نخواهد.

پنهان کردن زشت کاری های شیخ نشنیان متوهم امارات، در قبال مردم ایران و مماشات در قبال آن به هیچ وجه شایسته وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیست، این وزارتخانه بایستی در قبال اقدامات اعراب یاوه گو و کذاب منطقه در مورد خلیج همیشه فارس و جزایر سه گانه، و عکس العمل های نامناسب و سست خود به ملت ایران توضیح دهد.

مردم غیور ایران بایست، برای مبارزه با هجویات و دروغ پردازی های اعراب در مورد خلیج فارس تا جزایر سه گانه، کمتر از پیش به این کشور سفر کنند. بالاخص ایرانیان مقیم خارج از کشور و حتی آن دسته ای که در آمریکا و اروپا، در دفاع از خلیج فارس، تمامیت ارضی ایران و هویت ایرانی، حنجره پاره می کنند، برگزاری کنسرت ها و تورهای متنوع را در اعتراض به این اقدام امارات، کاهش دهند، هر چند چنین درخواستی از این مدعیان، خیالی باطل است و تنها به شعر می ماند.
 

بی تردید تا تدبیری واقع بینانه و خردمندانه برای اتمام این ماجراهای جزایر ایرانی سه گانه در منطقه اندیشیده نشود، دامنه اش دیگر کشورها و مناطق را در اشکال و زوایای مختلف در برخواهد گرفت؛ پس به جاست که دولت در حوزه های مختلف راهکارهایی برای جلوگیری از رونق اقتصادی این جزیره ی کوچک ، که توسط ریال های ایرانی رونق گرفته، بیاندیشد. باید راه نفوذ امارات در اسیای میانه و قفقاز را سد کند، بایستی در جستجوی راه های ترانزیت جدید برای عبور دادن کالاهای ایرانی بود، بایستی بازارچه های مرزی و مبادلات اقتصادی تنزل کند و سطح روابط سیاسی نیز در حد و اندازه هایی تنظیم کند که عزت و صلاح مردم ایران را به وضوح نشان دهد و یا در صورت نیاز، رابطه با شیخ نشینان متوهم را از اساس قطع کند.

در پایان، خوب است شیخ نشینان امارات، آگاه باشند که مردم ایران زمین، در برابر چنین یاوه گویی هایی بی پاسخ نخواهد نشست و روزگاری، خاک و گل بر دهان شان، خواهند پاشید و شاید ادامه ی این یاوه گویی ها، باعث به خطر افتادن تمامیت ارضی امارات شود، کشوری کوچک که در کمتر از نیم روز توسط ایران اشغال خواهد شد.

* مصطفی فقیهی
    
 

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علی الاجسام العاریات

السلام علی الاجسادالمقطعات

السلام علی الشیب الخضیب

         ما بچه شیعه ها که با هیچکسی سر جنگ نداشتیم و نداریم ولی یک عده تو این دنیا از اول با حق سر جنگ داشتند و دارند هر چی بیشتر با اونها کار نداری بیشتر حمله می کنند کانه یک عده مظلوم گیر آورده اندکه هیچ فریاد رسی هم ندارند ببینید چه فجایعی در عالم بر سر مسلمین و خاص شیعیان می آورند و سوال این است چرا؟مگر مسلمین حق حیات ندارند که بدتر از جنگهای صلیبی سرهای آنها را در پاراچنار و بوسنی و فلسطین و لبنان و عراق و افغان و بحرین و هزار جای دیگر می برند و زن و بچه آنها را در بدر می کنند چون این مسلمین حرف خدا و رسول مکرم اسلام و همه رسل الهی را سر داده اند پس اینها مقل اولیائشان مستحق انتقام یهود و یهودی صفتان هستند اینها می خواهند نام انبیاء را زنده این به مزاق تمدن سرکش و شیطانی غرب اصلا خوش نمی آید و پیشاپیش چنین افرادی مستحق نابودی و کشتار هستند یهود عنود چنان در افکار عالمیان با گوساله سامری خود تأثیر کرده و چنان مردمان ظاهر بین را با با سحره خود فریفته که همه آن مردمان مکازات دست و پا بریدن مردم بیچاره و مظلوم پاراچنار را کمترین تقاص لااله الله آنها می داند وای بر دنیائی که با کثافات خو گرفته باشد و وای بر سران به اصطلاح مسلم که به شراب خواری و زن بارگی رو آورده و در برابر صلیبی ها سر تعظیم فرودآورده و خود را سر سپرده آنها کرده و با پول مسلمین جان مسلمین را می گیرد انما نملی لهم لیزدادوا اثما  

     آهای کفار بدتر ار دد و دیو جانور ,که نه, بدتر از جانور و هان ای نوکران جیره خوار کج اندیشِ بداندیش و آهای دنیای بی رحم مدنیت متوحش  و آهای جاهلیت مدرن و پست مدرن و به قول قرآن کریم آهای غافلان این مهلتهای خداوند به شما برای این است که خودتان را بیشتر غرق در منجلاب توحش و حیوانیت کنید الیس الصبح بقریب ندای همه مستضعفان عالم این است که أین بقیة الله خلاصه روزی خواهد رسید که او خواهد آمد و داد همه مستضعفان و مظلومین و خاصه انتقام حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) و انتقام حضرت ابا عبدالله(علیه السلام ) را خواهد گرفت چرا که اراده الهی براین تعلق گرفته است انّ الارض یرثها عبادی الصالحون و تا آن روز ما مومنین و منتظران نیز بیکار نخواهیم نشست و انشاالله آن روز ما در رکاب آن حضرت ندای انتقام ازخون به ناحق ریخته مظلومان را سر خواهیم داد.

       ما چقدر ساده ایم کلمات خدا و رسول و ائمه هدی ( صلوات الله و سلامه علیه )بر اینها اثر نکرد کلام ما که جای خود دارد زیرا به فرموده سیدالشهدا ( علیه السلام ) در روز عاشورا بس است و ختم کلام ما که

استحوذ علیهم الشیطان

السلام علیک یا باقرالعلوم یا محمد ابن علی

شکافنده‌ علوم و دانش‌ها, پنجمین اختر فروزان آسمان امامت، هفتمین گوهر عرش عصمت، و تبیین کننده علوم اسلام, امام محمد باقر (علیه‌السلام) امامی هستند که همانند دیگر اجداد طاهرینش تمامی لحظات عمر با برکتشان در راه ارشاد و هدایت انسان‌ها سپری شد.

امامی که از زمینه‌سازی‌های پدر بزرگوارشان امام سجاد (علیه‌السلام) در راستای معرفی مکتب تشیع، و مبارزه با طاغوت‌ها و انحرافات، بهره‌برداری بسیار کردند و با تربیت شاگردان برجسته و تبیین فقه ناب اهل بیت (علیهم‌السلام) بزرگترین قدم را برای شناسایی تشیع و مکتب اهل بیت (علیهم‌السلام) برداشتند. ایشان تجسمی از ارزش‌های والای انسانی و کمالات اخلاقی بودند که لحظه لحظه‌ی زندگی هدف‌مندشان درس‌های بزرگ انسانی را الهام می بخشد.
در این نوشتار کوتاه ـ که بنا را بر مختصر نویسی گذارده‌ایم ـ گوشه‌ای از حیات پر ثمر آن حضرت (علیه‌السلام) و مناقب ایشان را به تحریر در‌آوردیم. هر چند این مهم از عهده ما خارج است ولی به اندازه‌ی توان و با توجه به کوتاهی مقال به بیان مختصری از مناقب انبوه امام (علیه‌السلام) می‌پردازیم.

ـ کودک دشت نینوا
امام پنجم محمد بن على بن الحسین (علیهم‌السلام) در روز اوّل ماه رجب ـ به نقلى در سوم ماه صفرـ سال ۵۷ هجرى قمرى در مدینه به دنیا آمد و جهان را با جمال دلبربایش جلوه‌اى دیگر بخشید.
کنیه‌ى حضرت، ابو جعفر و القاب مشهور حضرت،شاکر، هادی، امین، شبیه (زیرا شبیه پیامبر بودند) و مشهورترین آن باقرالعلوم (علیه‌السلام) مى‌باشد.
مادر بزرگوارشان ام عبد الله، فاطمه، دختر امام حسن مجتبى (علیه‌السلام) است. لذا امام باقر (علیه‌السلام) از مادر هم علوى هستند؛ یعنی از پدر حسینى و از مادر حسنی. از این رو ایشان اولین هاشمی هستند که از پدر و مادر علوی و فاطمی می‌باشند.
در جلالت و مقام مادرشان همین بس که امام صادق (علیه‌السلام) در مورد ایشان فرمودند: « در خاندان امام حسن (علیه‌السلام) زنى چون او نبود » .
امام باقر (علیه‌السلام) در مورد مادر خویش می‌فرمایند: « مادرم کنار دیواری نشسته بود که ناگاه دیوار شکاف خورد و صدای آن به گوش رسید. مادرم به دیوار اشاره کرد و فرمود:«لا و حق المصطفی با اذن الله لک فی السقوط؛ نه به حق مصطفی، خدا به تو اجازه فرود آمدن ندهد» و دیوار معلق ماند و فرو نریخت تا مادرم از آنجا گذشت، سپس پدرم امام زین العابدین (علیه‌السلام) از طرف او صد دینار صدقه دادند.

همچنین این بانوى مجلله در واقعه‌ى عاشورا به همراه زینب کبرى (علیها‌السلام) و دیگر زنان اهل بیت(علیهم‌السلام) حضور داشتند و طعم اسارت و مصیبت‌های عظیم حادثه عاشورا چشیده و تمام وقایع از کربلا تا شام را شاهد بودند و در وظیفه رساندن پیام عاشورا و قیام حسینى به گوش جهانیان نقش بسزایی داشتند.
حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) نیز در هنگام حادثه عاشورا طفلى سه یا چهار ساله بودند و در کربلا حضور داشتند. درد و رنج عطش کودکان کربلا را چشیدند و از نزدیک تمامى, مصائب و فجایعى را که از طرف بنى امیه به خاندان ایشان وارد شد با چشمان کوچک اما الهی خویش دیدند. چنانچه از خود حضرت نقل شده است که فرمودند: هنگامى که جدّم حسین (علیه‌السلام) به شهادت رسید، من چهار ساله بودم و جریان شهادت آن حضرت و آن چه در آن روز بر ما گذشت همه را به خاطر دارم.